2015, U was me wat! Wat 2016 ook in petto voor me heeft, ik ben er klaar voor!
Ik kijk terug op een jaar van verandering, van 180° draaien op zo goed elk vlak van het leven. Van een vaste job, op eigen benen staan, beslissingen maken en toekomstgericht denken tot leren leven in het nu en te genieten van elk moment.
Met tussenin nog een mix van colitis ulcerosa die me het eerst zo gemakkelijk maakte, maar het naar het einde van het jaar toe ook belachelijk moeilijk maakte.
Mijn vorige post heeft duidelijk veel los gemaakt, want ik kreeg verschillende reacties. Ik wil jullie die momenten niet besparen, want ook zij zijn deel van leven met een chronische ziekte. Leren omgaan met een ziekte die elk moment van je leven injecteert is een proces van vallen en opstaan. Puur geluk op rustige, remissie momenten waar ik elke seconde van grijp, maar ook momenten van machteloosheid en huilen wanneer buikpijn en diarree allesoverheersend zijn, wanneer een operatie de enige juiste beslissing zal zijn.
En nee, ocharme is nu niet het juiste woord. Medelijden is het laatste waar ik naar op zoek ben. Ondanks moeilijke momenten wil ik uitdragen dat het leven met een chronische ziekte mooi kan zijn, misschien zelfs mooier omdat ik besef dat je elk mooi moment moet grijpen en genieten. Alles krijgt zoveel meer kleur, zoveel meer emoties. Huilen om geluk en verdriet staan dicht bij elkaar. En als je iets wilt bereiken, dan lukt dat ook, op welke manier dan ook.
En nee, ocharme is nu niet het juiste woord. Medelijden is het laatste waar ik naar op zoek ben. Ondanks moeilijke momenten wil ik uitdragen dat het leven met een chronische ziekte mooi kan zijn, misschien zelfs mooier omdat ik besef dat je elk mooi moment moet grijpen en genieten. Alles krijgt zoveel meer kleur, zoveel meer emoties. Huilen om geluk en verdriet staan dicht bij elkaar. En als je iets wilt bereiken, dan lukt dat ook, op welke manier dan ook.
Denk nu niet dat ik alles in de hand heb. Ik heb nog totaal geen idee hoe ik het verder ga aanpakken. Of ik kan volhouden wat ik nu aan het doen ben. Misschien moet ik nog wel eens volledig draaien? Only time will tell. Tik. Tak.
Ik heb alles wat ik nodig heb om gelukkig te zijn en nieuwe hoofdstukken kunnen me alleen maar gelukkiger maken. En uit ongelukkige hoofdstukken zal ik alleen maar leren.
Wat ik doorheen de laatste maanden wel heb beseft, is dat ik omringd word door de juiste personages. Zonder jullie zou ik zo sterk niet kunnen zijn, zou ik nooit mijn eerlijke zelve kunnen zijn en zou ik veel momenten moeten missen. Ik zie jullie graag, stuk voor stuk.
1 nieuw hoofdpersonage zal in februari het levenslicht zien. Wie je ook bent, tot wat je ook uitgroeit, Meter Lynn zal er altijd voor je zijn en je leren dat er zoveel waarde uit het leven te halen is. Genieten, dat zullen we samen meer dan doen!
Op oudejaarsavond kreeg ik van een vriendin "happiness in a jar". Ik had nooit eerder van het concept gehoord, maar droeg het onmiddellijk in mijn hart. Omdat ik wist dat het mijn houvast zou worden in 2016.
"Schrijf elk moment dat je gelukkig maakt op en open de pot op het einde van het jaar."
Ik hou jullie op de hoogte.
Afsluiten doe ik met en Quote die ik vond op één van mijn kerstkaartjes en helemaal beschreef waar het om draait en waar ik naar zal streven:
Vraag niet:
Waarom groeit het gras?
Vraag niet:
Waarom vloeit het water?
Vraag niet:
Waarom schijnt de zon?
Ga er in liggen en GENIET!
Liefs,
Lynn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten