Eén week, één week waarin er mij zoveel dingen overkomen zijn dat het wel onrealistisch lijkt. Mijn rollercoaster is 180° gedraaid in vergelijking met vorige zomer. En ik ben daar ontzettend blij en ontroerd om.
Gisterenavond werd ik omringd door de meest geliefde personen in mijn nog jonge leven. Ik nodigde hen enkele weken geleden uit voor mijn 'tripplefeest' die in het teken zou staan van mijn job, mijn verjaardag en mijn verhuis. Uiteindelijk waren er zoveel meer dingen om te vieren, want ik was ook ineens 'gezond' verklaart, lees in remissie, het is en blijft chronisch (na meer dan 2 jaar sukkelen), én ik werd bij mijn afstuderen bekroond voor mijn jarenlange inzet en motivatie.
Gisterenavond werd ik omringd door de meest geliefde personen in mijn nog jonge leven. Ik nodigde hen enkele weken geleden uit voor mijn 'tripplefeest' die in het teken zou staan van mijn job, mijn verjaardag en mijn verhuis. Uiteindelijk waren er zoveel meer dingen om te vieren, want ik was ook ineens 'gezond' verklaart, lees in remissie, het is en blijft chronisch (na meer dan 2 jaar sukkelen), én ik werd bij mijn afstuderen bekroond voor mijn jarenlange inzet en motivatie.
Het leven heeft het me tot nu toe niet gemakkelijk gemaakt, maar een moeilijkere weg is niet perse de moeilijkste. Dat ondervond ik de laatste maanden!
De diagnose van colitis ulcerosa krijgen, nu 5 jaar geleden, was verdomd hard. Of je nu wilt of niet, het blijft een stempel die je voorgoed meedraagt. Het is gewoon een kwestie van de stempel op de juiste plaats te drukken en je leven ermee te verrijken. En dat was even zoeken, maar met de steun en de hulp van iedereen ben ik er geraakt zonder dat de slagers tot op de dag van vandaag mijn dikke darm in hun handen hebben gehad! Chronisch ziek zijn heeft me geleerd te genieten van de kleine dingen in het leven en je dromen door niets in de weg te laten staan. Enkele dromen zijn al gerealiseerd, al staan er nog enkele op mijn lijstje.
Ik heb 6 jaar geknockt om 2 diploma's in handen te hebben én nu kan ik me vroedvrouw en verpleegkundige in één noemen. Ik sta aan de start van mijn carrière en gemotiveerd om er te zijn voor mijn patiënten en hen de meest liefdevolle en kwaliteitsvolle zorg te bieden, want nursing is a topjob! Voorlopig zeg ik het studeren vaarwel, al is het tot ziens. Stoppen op mijn hoogtepunt is niet voor mij weggelegd. Ik ga verder op zoek naar mijn grenzen!
Ik dank mijn mama en papa om mij de kans te geven om te studeren en om al die jaren goed voor mij te zorgen. Ik bewonder hun, want mij opvoeden was geen sinecure, er is een serieus hoekske af! Vanaf oktober vlieg ik onder hun vleugels uit en ga ik naar mijn eigen stek, waar 3 topvrouwen op mij wachten. Ik heb er ontzettend veel zin in, al zal ik me de komende maanden nog goed laten verwennen in 'hotel mama'.
De diagnose van colitis ulcerosa krijgen, nu 5 jaar geleden, was verdomd hard. Of je nu wilt of niet, het blijft een stempel die je voorgoed meedraagt. Het is gewoon een kwestie van de stempel op de juiste plaats te drukken en je leven ermee te verrijken. En dat was even zoeken, maar met de steun en de hulp van iedereen ben ik er geraakt zonder dat de slagers tot op de dag van vandaag mijn dikke darm in hun handen hebben gehad! Chronisch ziek zijn heeft me geleerd te genieten van de kleine dingen in het leven en je dromen door niets in de weg te laten staan. Enkele dromen zijn al gerealiseerd, al staan er nog enkele op mijn lijstje.
Ik heb 6 jaar geknockt om 2 diploma's in handen te hebben én nu kan ik me vroedvrouw en verpleegkundige in één noemen. Ik sta aan de start van mijn carrière en gemotiveerd om er te zijn voor mijn patiënten en hen de meest liefdevolle en kwaliteitsvolle zorg te bieden, want nursing is a topjob! Voorlopig zeg ik het studeren vaarwel, al is het tot ziens. Stoppen op mijn hoogtepunt is niet voor mij weggelegd. Ik ga verder op zoek naar mijn grenzen!
Ik dank mijn mama en papa om mij de kans te geven om te studeren en om al die jaren goed voor mij te zorgen. Ik bewonder hun, want mij opvoeden was geen sinecure, er is een serieus hoekske af! Vanaf oktober vlieg ik onder hun vleugels uit en ga ik naar mijn eigen stek, waar 3 topvrouwen op mij wachten. Ik heb er ontzettend veel zin in, al zal ik me de komende maanden nog goed laten verwennen in 'hotel mama'.
Je ziet, ik had genoeg redenen om te vieren!
Op mezelf, op jullie en op het schoon en goei leven!
En ik, ik doe gewoon verder zoals ik nu bezig ben en blijf jullie op de hoogte houden van mijn pad doorheen het leven!
Lynn
En ik, ik doe gewoon verder zoals ik nu bezig ben en blijf jullie op de hoogte houden van mijn pad doorheen het leven!
Lynn
 |
| www.gintro.be - facebook: Gintro |
 |
| Hoe ik groot werd |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten