Om te kunnen groeien in het leven, is een waaier aan nieuwe wendingen nodig.
Als een onschuldig wezentje zie je het levenslicht, niet wetende wat er allemaal op je pad zal komen en helemaal klaar om de wereld te ontdekken. Ieder op zijn eigen, maar even goede manier. Niet elke wending is positief, maar hoeft een wending positief te zijn om te kunnen groeien?
Al van kleins af aan vertelde ik tegen iedereen dat ik later kindjes op de wereld wilde zetten. Pas later wanneer ik het middelbaar bereikte leerde ik dat dat beroep 'vroedvrouw' heette.
Na 18 jaar op de algemene schoolbanken gezeten te hebben, was ik dan ook volledig klaar om met mijn neus tussen de zwangeren en baby's te zitten.
Ik leefde op een roos-blauwe wolk van nieuw leven. Ik maakte mee hoe nieuw leven werd geboren, maar ging zelf ook een nieuw leven aan. Het leven als een échte student. Jaren waarin vele deuren voor je opengaan. Bloedverlies bij mijn stoelgang, was dan ook een verwaarloosbare gebeurtenis, "Och, het zal wel overgaan".
Er gingen enkele weken over, voor ik doorhad dat het misschien toch iets anders zou kunnen zijn. Ik kreeg buikkrampen, moest alsmaar vaker naar het toilet en het bloedverlies mengde zich met een wel heel lopende stoelgang. Aangezien het een voor mij nogal gênant probleem was, stelde ik medische hulp erg uit. Tot op het moment dat de klachten de bovenhand namen op het gewone leven.
Vele doktersbezoeken bij de huisarts en een coloscopie in het UZ later, stond de diagnose zo goed als vast, colitis ulcerosa.
Ik zie me nog steeds daar aan de bushalte met mijn mama staan. Alletwee verdwaasd, wat lachend. "Ik, colitis ulcerosa? Hoe kon zoiets mij nu overkomen? Ik was zelden ziek en nu zag je niet eens aan mij wat er scheelde... Zouden hier aan het station nog mensen lopen die hiermee geconfronteerd worden?"
Bij het krijgen van de diagnose had ik nog geen idee wat er mij verder te wachten stond. Je wordt overspoeld door duizend en één vragen die niet allemaal beantwoordt kunnen worden. Je moet het gewoon ondergaan en ondervinden en een manier zoeken om samen met colitis ulcerosa te leven.
Dat is pas een wending, een wending die je niet wilt, maar die je moet aanvaarden, willen of niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten